Geboren op 3 juli 1916 te 's-Hertogenbosch in een gezin van degelijke, godsdienstige, nijvere lieden, was hij reeds vroegtijdig aangewezen om de lasten van het gezin mede te helpen verlichten, vooral toen hij, voor de nog thuis zijnde broer en zusters, de plaats van zijn te vroeg ontvallen vader moest innemen.

Het was voor hem dan ook een zwaar kruis dat hij te dragen kreeg nadat hij, tijdens de oorlogshandelingen zwaar gewond, in een hospitaal werd opgenomen te Roermond, Breda, later in 's-Hertogenbosch. Hij lag daar als slachtoffer van zijn plicht en met de wetenschap dat hij zijn goede moeder mogelijk niet meer met raad en daad zou kunnen bijstaan, en de toekomst anders zou worden dan hij die met zijn verloofde had gedroomd.

Dit alles droeg hij echter blijmoedig en zag nog kans om de zijnen te troosten.

Geboren uit zulk een familie, met een dergelijk karakter, kon er uit hem niet anders dan een goed soldaat groeien. Dat was hij, zelfs een zeer goed, steeds bereid bij het eerste verzoek, laat staan commando, zonder morren datgene te doen wat van hem gevraagd werd, of plicht was.

Ook onder zijn collega's was hij zeer gezien, en droeg door zijn opgeruimd karakter en gezonde humor veel bij tot het behouden van een goeden geest onder de soldaten.

Tot dit laatste heeft hij ook veel bijgedragen toen wij met ruim dertig man gedetacheerd waren aan de Bergeijksche Barrière, waar men niets anders zag als land, twee boerderijen en een verlaten douanekantoortje en daar, kilometers van de bewoonde wereld, maandenlang zonder aflossing, niets anders deden dan wachtkloppen, loopgraven aanleggen en versterken.

Hij was het dan ook die in den nacht van 10 mei het eerst present was, zijn kameraden aanwakkerde en in het eerste gelid stond om een zeer gevaarlijke opdracht te helpen uitvoeren.

Hij deed daar zijn plicht en is, na doodelijk gewond te zijn, na een langdurige en pijnlijke ziekte op 15 juni 1941 als gevolg van zijn verwondingen overleden.